سندرم تیتز
تیتز Tietze’ syndrome نام یک بیماری است. به آن سندروم تیتز هم میگویند.
سندروم تیتز التهاب در غضروفی است که در محل اتصال دنده به جناغ سینه قرار گرفته است. در سندروم تیتز درد در محل اتصال دنده ها به جناغ است.
سندروم تیتز معمولا با درد در جلوی قفسه سینه همراه است. شدت این درد با حرکات قفسه سینه تغییر میکند.
یک نوع خاص کوستوکندریت سندرم تیتز نام دارد. در این وضعیت درد همراه کوستوکندریت با ورم غضروف دنده نیز همراه است.
ورم سندرم تیتز دستکم به یکی از چهار دندۀ فوقانی آسیب میزند، که معمولاً شامل دندۀ دوم یا سوم است.
در حالی که درد همراه کوستوکندریت میتواند به مرور زمان تسکین یابد، ورم ناشی از سندرم تیتز در برخی از مردم ادامه پیدا میکند.
اگرچه دکترها میزان شیوع این اختلال را تعریف نکرده اند، آنها این بیماری را اختلال نادری تلقی میکنند.
گذشته از درد و ناراحتی، این اختلال نمیتواند اثرات مضر درازمدت دیگری ایجاد کند.
این بیماری به دلیل التهاب خوش خیم بالارونده در مسیر غضروف های دنده ای ایجاد می شود و می تواند منجر به درد قفسه سینه و مشکلاتی از قبیل تورم و تندرنس در دنده های بیمار گردد.
سندرم Tietze یک آرتروپاتی خوش خیم، خود محدود شونده، بدون ویژگی چرکی است.
این بیماری اغلب مفاصل را درگیر می کند: مفاصل استرنوکوستال، استرنوکلاویکولار یا کوتوکندرال.
علل سندرم تیتز
کارشناسان هستند مطمئن نیستید که چه چیزی باعث سندرم Tietze می شود.
برخی از محققان معتقدند که این نتیجه از یک سری میکروتروما است که به دنده ها آسیب می رساند و منجر به التهاب می شود.
سرفه یا استفراغ مکرر یا چیزی ناگهانی ، مانند تأثیر تصادف رانندگی یا جراحی در ناحیه قفسه سینه ، می تواند باعث ایجاد این میکروتروما شود.
سندرم تیتز چگونه ایجاد می شود؟
دلایل دقیق سندرم تیتز مشخص نیست، اگرچه حملات مکرر سرفه و عفونت‌های سیستم تنفسی ممکن است به این وضعیت کمک کنند.
ضربه مستقیم به ناحیه ممکن است باعث التهاب مفصل کوتوکندرال نیز شود.
اگرچه علت واقعی سندرم تیتز ناشناخته است، اما عواملی که ممکن است احتمال ابتلا به این بیماری را افزایش دهند عبارتند از:
آسیب مستقیم به قفسه سینه
استرس مکرر در سرفه، عطسه، استفراغ، یا ضربه به قفسه سینه. حتی مشخص شده است که بعد از خنده های شدید رخ می دهد.
این می تواند با ورزش بیش از حد یا با آسیب در قفسه سینه و سینه رخ دهد.
استرس روانی می تواند باعث تشدید سندرم Tietze شود، اما علت مستقیم آن نیست.
بیمارانی که تحت پرتو درمانی قفسه سینه/سینه قرار گرفته اند، اغلب این سندرم را تجربه می کنند که می تواند مدت کوتاهی پس از درمان یا سال ها بعد رخ دهد.
در نوجوانان بیشتر از بزرگسالان دیده می شود.
جمعیت های در معرض خطر
از آنجا که بسیار نادر است ، شیوع سندرم Tietze ناشناخته است. محققان معتقدند که به طور مساوی بر مردان و زنان تأثیر می گذارد.
بعید است که روی نوزادان ، کودکان و افراد مسن تأثیر بگذارد و اغلب در دهه های 20 و 30 رخ می دهد. بیشتر موارد به صورت پراکنده اتفاق می افتد و به نظر نمی رسد که چنین باشد.
علائم
علائم TS نتیجه التهاب و تورم در غضروفی است که چهار دنده بالایی را به جناغ جناغ متصل می کند. پزشکان از این ناحیه به عنوان “مفصل کوستوکندرال” یاد می کنند.
علامت اصلی TS یک درد تیز، مبهم یا دردناک در قفسه سینه است. از آنجایی که TS معمولاً فقط یک دنده را تحت تأثیر قرار می دهد، درد معمولاً فقط در یک طرف قفسه سینه رخ می دهد.
اگر این عارضه روی دنده های متعدد تأثیر بگذارد، فرد ممکن است در هر دو طرف قفسه سینه درد داشته باشد.
در برخی موارد، درد قفسه سینه ممکن است به گردن، شانه ها و بازوها تابیده شود. این نواحی ممکن است قرمز یا تغییر رنگ به نظر برسند و در لمس گرم احساس شوند.
درد TS ممکن است از خفیف تا شدید متغیر باشد و ممکن است به تدریج یا ناگهانی ظاهر شود. درد ممکن است در طول فعالیت های زیر تشدید شود:
- عمیق نفس کشیدن
- سرفه کردن
- عطسه کردن
- ورزش کردن
- انجام حرکات سریع
علائم TS ممکن است از یک الگوی عود کننده- فروکش کننده پیروی کنند، به این معنی که فرد دوره های متناوب تجربه علائم و بدون علائم را خواهد داشت.
علائم معمولاً قبل از رسیدن به سن 40 سالگی ظاهر می شوند.
سندرم تیتز چه تفاوتی با کوستوکندریت دارد؟
هر دو باعث درد قفسه سینه در اطراف دنده ها می شوند، اما تفاوت های مهمی نیز بین آن ها وجود دارد:
سندرم تیتز:
- نادر است و معمولاً افراد زیر 40 سال را مبتلا می کند.
- علائم آن شامل درد و ورم است.
- در 70 درصد موارد؛ درد فقط در یک محل احساس می شود.
- بیشتر اوقات شامل دنده دوم یا سوم است.
کوستوکندریت:
- نسبتاً شایع است و به طور معمول افراد بالای 40 سال را مبتلا می کند.
- علائم آن شامل درد است اما تورمی مشاهده نمی شود.
- حداقل در 90 درصد از موارد شامل بیش از یک محل است.
- غالباً دنده های دوم تا پنجم را شامل می شود.
آیا سندرم Tietze یک بیماری خود ایمنی است؟
TS یک بیماری خود ایمنی نیست. در عوض، احتمالاً به دلیل ایجاد میکروتروما در داخل دیواره قفسه سینه است. با این حال، داشتن یک وضعیت خودایمنی از نظر تئوری می تواند به TS کمک کند.
یک بیماری خودایمنی می تواند فرد را مستعد ابتلا به برخی عفونت های ویروسی یا باکتریایی کند.
تشخیص سندرم تیتز
در تصویر اشعه ایکس چندان مشخص نیست و حتی با یک مطالعه می تواند طبیعی باشد.
لایه بندی پریوستال در انتهای قدامی دنده استخوانی رخ می دهد و دنده نسبتاً ضخیم می شود. بنابراین فضای بین دنده ای باریک می شود.
متعاقباً، بخش‌های استخوان و غضروف دنده با هم ادغام می‌شوند و یک استئوآرتروز تغییر شکل‌دهنده در مفصل دنده-استرنال ایجاد می‌شود که گاهی اوقات با رشد استخوان قابل توجهی همراه است.
این روند از چند هفته تا چند سال طول می کشد و اغلب با بهبودی خود به خود به پایان می رسد.
در تشخیص افتراقی سندرم تیتز، لازم است نه تنها بیماری های روماتیسمی، تروما، بلکه آسیب شناسی سیستم قلبی عروقی، به ویژه بیماری عروق کرونر قلب، و همچنین بیماری های سایر اندام های داخلی نیز حذف شود.
بیشتر اوقات، درد قفسه سینه و لمس درد دنده های فردی، مربوط به محلی شدن درد خود به خود، در صورت عدم وجود علائم هیپرتروفی غضروف دنده ای، تظاهر یک بیماری خوش خیم دیگر – کندریت استخوان است.
درد در پروسه زیفوئید جناغ جناغی که با فشار روی آن تشدید می شود، ممکن است نشانه ای از زیفوئید ایدالژیای جدا شده باشد.
چه نوع پزشکی سندرم Tietze را درمان می کند؟
پزشکان مراقبت های اولیه شامل پزشک خانواده، پزشکان عمومی و داخلی و همچنین روماتولوژیست ها (متخصصین پزشکی در بیماری های اسکلتی عضلانی و بیماری های خودایمنی سیستمیک) و ارتوپدها (متخصصین پزشکی در اختلالات سیستم اسکلتی عضلانی) همگی مراقبت های بهداشتی هستند.
سندرم تیتز چگونه درمان می شود؟
رژیم درمانی عمومی برای سندرم تیتز عبارت اند از:
- استراحت
- اجتناب از فعالیت های شدید
- استفاده از کمپرس گرم در محل آسیب دیده
- در بعضی موارد، درد ممکن است به خودی خود و بدون درمان برطرف شود.
ارائه دهنده خدمات درمانی؛ برای کمک به تسکین درد، ممکن است داروهای ضد دردی چون داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی بدون نسخه (OTC) (NSAIDs) را توصیه کند.
با این حال؛ اگر درد شما ادامه داشته باشد، آن ها ممکن است داروی مسکن قوی تری را برایتان تجویز کنند.
سایر روش های درمانی احتمالی درد و التهاب مداوم؛ شامل: تزریق استروئید برای کاهش تورم یا تزریق لیدوکائین در محل آسیب دیده برای کاهش درد است.
اگرچه تورم ممکن است به مدت طولانی تری ادامه یابد، اما درد ناشی از سندرم تیتز معمولاً طی چند ماه بهبود می یابد. البته بعضی اوقات شرایط می تواند برطرف شود و سپس عود کند.
در موارد شدید که درمان های محافظه کارانه به کاهش درد و تورم کمک نمی کنند، برای برداشتن غضروف اضافی از دنده های آسیب دیده ممکن است عمل جراحی انجام شود.
آیا می توان با سندرم Tietze ورزش کرد؟
فیزیوتراپی برای سندرم تیتز ممکن است شامل تمرینات تنفسی، الکتروتراپی مانند اولتراسوند و سرما درمانی (یخ) باشد.
همچنین ممکن است سایر تمرینات تقویتی و کششی و ماساژ بافت نرم به شما ارائه شود. سایر درمان های مهم فیزیوتراپی عبارتند از: آب درمانی.