پارگی لابروم لگن چیست؟

لابروم، بافت نرمی است که داخل مفصل قرار دارد و به قرارگیری عمیق و محکم سوکت کمک می کند.

امکان پارگی و آسیب لابروم در پی وارد آمدن ضربه وجود دارد، آسیبی که با درد همراه است و می تواند باعث ناتوانی در انجام کارهای روزانه شود.

جراحی می تواند راه درمان پارگی لابروم باشد، که به روش آرتروسکوپی و یا باز، و با هدف ترمیم پارگی انجام می شود.

در این روش جراحی بیمار دوره نقاهت چند ماه، به همراه فیزیوتراپی و دوری از انجام فعالیت های شدید بدنی را پشت سر خواهد گذاشت.

بعد از پشت سر گذاشتن دوره نقاهت، بیمار قادر به انجام کارهای عادی و روزانه خود خواهد بود، بی آن که دردی را احساس کند.

چه چیزی انتظار می رود

پارگی ناگهانی لابروم لگن شبیه احساس فشاری است که با راه رفتن بدتر می شود. ولی در بیشتر موارد، درد به تدریج پیشرفت می کند و به مرور زمان بدتر می شود.
بسیاری از افراد درد مداوم مبهمی دارند. اغلب با فعالیت این درد بدتر می شود.

در ابتدا، درمان شامل استراحت، مسکن و درمان فیزیکی است. جراحی ممکن است برای ترمیم لابروم و تسکین علائم استفاده شود.

اگر لابروم ترمیم نشود، نتیجه آن ممکن است درد مزمن لگن و آرتریت باشد که دشواری در راه رفتن ایجاد می شود.

علائم پارگی لابروم

میزان و شدت علائم به ناحیه پارگی و شدت آسیب بستگی دارد. علائم عبارتند از:

– درد ران: درد عمیق و ادامه دار که در زمان استراحت احساس و با انجام فعالیت هایی مانند راه رفتن و یا دویدن، شدت می گیرد.

– قفل شدن ران: گاهی ممکن است در طول حرکت، سر استخوان فمور داخل سوکت گیر کند و باعث کاهش دامنه حرکتی شود.

افراد درگیر پارگی لابروم ران، معمولا با درد و ناراحتی روبرو می شوند که انجام فعالیت های روزانه را برای شان سخت می کند.

پارگی لابروم می تواند منجر به بروز موارد زیر شود:

– مشکلاتی در انجام فعالیت های ورزشی.
– مشکل در بالا و پایین کردن پله ها به دلیل ضعیف شدن مفصل.
– ناتوانی در راه رفتن برای مدت زمان طولانی.
– احساس درد بعد از نیم ساعت نشستن.
– احساس ناراحتی هنگام ایستادن.
– لنگیدن هنگام راه رفتن.

پارگی لابروم در مفصل ران و لگن چگونه ایجاد میشود؟

گاهی اوقات در حین فعالیت های شدید بدنی و ورزشی لابروم بین سر استخوان ران و لبه حفره استابولوم گیر کرده و بین این دو استخوان بر اثر فشار پاره میشود.

گیر کردن لابروم بین سر استخوان ران و لبه استابولوم را ایمپینجمنت Impingement مینامند و معمولا موقعی پیش میاید که ران خم شده و به داخل میچرخد.

این اتفاق در هنگام زمین خوردن، سر خورذن، تصادف وسایل نقلیه و ورزش هایی مانند فوتبال و ژیمناستیک، باله، گلف، دویدن بیشتر اتفاق میفتد.

گاهی اوقات شکل سر استخوان ران و یا شکل لبه استابولوم بطور مادرزادی طوری است که کمی برجسته تر بوده و در نتیجه احتمال گیر کردن لابروم و پارگی آن را بیشتر میکند.

تغییراتی که در اثر بیماری پرتس یا در بیماری لغزش سر استخوان ران در سر استخوان ران ایجاد شده است میتواند احتمال بروز این پارگی را بیشتر کند.
پارگی لابروم در لگن معمولا بر اثر ضربات مکرری است که به آن وارد میشود و کمتر پیش میاید که یک ضربه واحد موجب آن شود.

گاهی اوقات پارگی لابروم موقع دررفتگی مفصل ران ایجاد میشود.

در این موارد سر استخوان ران در حین خروج از حفره استابولوم لابروم را پاره میکند.

پارگی لابروم مفصل ران بیشتر در قسمتی از آن است که در جلو و بالای مفصل قرار گرفته است. این بیماری بیشتر در افراد بین سنین ۴۰-۲۰ سال دیده میشود.

پارگی لابروم لگن چگونه تشخیص داده می‌شود؟

پزشک شما ممکن است از روش‌های تشخیصی زیر برای تعیین اینکه آیا علائم شما ناشی از پارگی لابروم لگن است یا خیر استفاده کند.

اولین اقدام این است که شما را با معاینه فیزیکی برای ارزیابی علائم تورم و التهاب، دامنه حرکتی شما در لگن و حرکاتی که باعث درد می‌شود.

روش دوم اشعه ایکس است که برای تشخیص هرگونه ناهنجاری در شکل یا تراز مفصل ران و همچنین علائم آرتریت استفاده می‌شود.

اقدام بعدی اسکن MRI با یا بدون ماده حاجب برای مشاهده بهتر بافت‌های نرم اطراف مفصل ران، از جمله لابروم هیپ است.

اگر تشخیص پارگی لابرال بعدازاین آزمایش‌ها هنوز نامشخص باشد، پزشک ممکن است تزریق با هدایت اولتراسوند همراه با مسکن را توصیه کند.

اگر درد را تسکین دهد، احتمالاً علت آن پارگی لابروم لگن + علائم و درمان آن هم مشخص می‌شود.

چه موقع به پزشک مراجعه کنیم؟

اگر علائم بدتر شوند یا ظرف ۶ هفته بهبود نیابند باید به پزشک مراجعه شود.

درمان پارگی لابروم لگن

بسته به شدت علایم و نوع درگیری بیمار ، از تکنیک های درمانی متفاوتی بهره گرفته می شود. مانند:

دارودرمانی : داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) مانند: ایبوپروفن و سدیم ناپروکسن .

این داروها می‌توانند درد را تسکین داده و التهاب را کاهش دهند. همچنین می‌تواند با تزریق کورتیکواستروئید به مفصل ، درد را به طور موقت کنترل کرد.

فیزیوتراپی : نرمش های خاص کششی و تقویتی توسط بیمار و تحت نظر متخصص ارتوپد و یا فیزیوتراپ انجام می شود.

این نرمش ها کمک حائز اهمیتی به کاهش درد می کنند.

جراحی پارگی لابروم لگن

اگر متوجه شدید که آسیب شدید است یا بعد از امتحان گزینه‌های غیرجراحی همچنان درد دارید، پزشک ممکن است جراحی را توصیه کند.

جراحی آرتروسکوپی رایج ترین جراحی برای ترمیم این آسیب است. در این روش جراح ارتوپد چندین برش کوچک برای دسترسی به مفصل لگن ایجاد می کند.

سپس جراح محل پارگی لابروم را با دوربین مخصوصی به نام آرتروسکوپ مشخص کرده و از ابزارهای جراحی برای ترمیم آن استفاده می کند.

ترمیم شامل برداشتن قسمت های فرسوده لابروم، بخیه زدن قسمت های پاره شده به هم یا استفاده از بافت سایر قسمت های بدن برای جایگزینی قسمت از دست رفته لابروم است.

اگر آسیب ناشی از آسیب لگن باشد، جراح با تغییر شکل استخوان های مفصلی مشکل را اصلاح می کند تا استخوان ها به آرامی روی یکدیگر بلغزند.

عوارض عمل آرتروسکوپی لگن

آرتروسکوپی لگن یک از روش های جراحی بدون عارضه می باشد اما برخی از عوارض مانند: تورم احتمالی و موقت بوده و ظرف مدت زمان بسیار کوتاه برطرف می شود .

از دیگر عوارض این عمل آرتروسکوپی آسیب به غضروف های مفصلی که به دلیل برخورد وسایل جراحی ایجاد می شود.

این عارضه در تمام عمل های جراحی وجود دارد لذا باید گفت چنین عارضه های توسط افراد غیر متخصص رخ می دهد.

شایان ذکر است، برای پیشگیری از چنین خطرات و عوارضی بهتر است به افراد متخصص ارتوپد مراجعه نمایید .

آیا بعد از جراحی پارگی لابرال لگن باید از بریس استفاده کرد؟

متوسط ​​دوره بعد از عمل شامل 2 هفته در بریس لگن و 2 هفته با عصا برای محافظت از کار انجام شده روی لگن است.

ممکن است به مدت 6 هفته به بریس نیاز باشد و اگر شرایط مفصل ران نیاز به جراحی گسترده‌تری داشته باشد، ممکن است تا 8 هفته به عصا نیاز باشد.

بهبودی پس از ترمیم لابروم لگن

جراحی آرتروسکوپی معمولا یک روش سرپایی بوده و می توانید همان روز به خانه بازگردید.

پس از ترمیم لابروم لگن تقریبا بلافاصله می ‌توانید فعالیت‌ هایی با شدت تماس کم مانند راه رفتن را مجدد انجام دهید.

جراح برای شروع ورزش و بازیابی دامنه حرکتی و تقویت مفصل ران شما را به یک متخصص فیزیوتراپی معرفی می کند.

اگر در یک محیط کم تحرک و اداری مشغول به کار هستید احتمالا می توانید در عرض یک تا دو هفته پس از جراحی به محل کار بازگردید.

اگر شغلی دارید که به لگن فشار قابل توجهی وارد می کند بهتر است با متخصص فیزیوتراپی درباره زمان مناسب برای بازگشت به کار صحبت کنید.

یا از کارفرمای خود بخواهید تا زمان بهبودی به شما اجازه استراحت دهد.